Raport Zintegrowany
ESG 2020

Perspektywy 2022, 2030, 2050

PERSPEKTYWA 2022 – z wydłużeniem do 2026 r. (jest to horyzont czasowy strategii biznesowej Grupy Kapitałowej PGNiG).

Rok 2022

  • 31 grudnia 2022 r. kończy się kontrakt jamalski PGNiG z Gazpromem
  • W tej perspektywie ma powstać kluczowa infrastruktura dla dywersyfikacji dostaw gazu ziemnego co do kierunku i ich źródła do Polski:
    • budowa Korytarza Norweskiego – który ma na celu połączenie polskiej sieci przesyłowej ze złożami w Norwegii przez duński system przesyłowy i podmorskie połączenie z Danii do Polski, co zapewni możliwość przesyłu gazu z norweskiego szelfu kontynentalnego. Na realizację tej inwestycji będzie składała się budowa połączeń Norwegia-Dania (Nordic Pipe – Tie-in), Dania-Polska (Baltic Pipe) oraz rozbudowa duńskiego systemu przesyłowego. Projekt zostanie zrealizowany do 2022 r., umożliwiając import ok. 10 mld m³ gazu ziemnego.
    • rozbudowa terminalu LNG im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Świnoujściu – zdolności regazyfikacyjne mają wzrosnąć z 5 mld m³/rok do przepustowości (odbioru i regazyfikacji) 7,5 mld m³ rocznie.
  • Zakończenie większych inwestycji transgranicznych w Polsce w sektorze gazowniczym. Zwiększą one możliwości importu i eksportu Polski oraz obejmują budowę lub rozbudowę połączeń z krajami sąsiednimi m.in. ze:
    • Słowacją – do zdolności importu 5,7 mld m³ i eksportu 4,7 mld m³ rocznie,
    • Litwą (GIPL) – do zdolności importu 1,7 mld m³ i eksportu 2,4 mld m³ rocznie.
  • „Cyfrowe złoże” realnie zwiększa efektywność wydobycia ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż obsługiwanych przez PGNiG. Dzięki zastosowaniu cyfrowej platformy analitycznej, integrującej prace specjalistów z różnych dyscyplin w jeden model złożowy, Grupa osiąga większy poziom sczerpania złóż i większą efektywność ekonomiczną. Przykładem mogą być na przykład prace na złożu Paproć, które zapewniają wydobycie przy użyciu 5-krotnie większej wydajności niż przy pracach realizowanych w sposób tradycyjny.
  • 90% Polaków ma dostęp do sieci gazowej dzięki rozbudowie sieci dystrybucyjnej oraz wyspowym stacjom regazyfikacji LNG.
  • Trwa dekarbonizacja polskiej energetyki:
    • Inwestycje gazowe w elektrowniach i budowa pieców gazowych oraz wycofywanie węglowych
    • Rozwój odnawialnych źródeł energii OZE i stałe zwiększanie mocy z OZE
    • Rozwój źródeł alternatywnych, w tym w oparciu o wodór
  • COVID-19 – trwa odbudowa gospodarki po kolejnych falach pandemii koronawirusa, między innymi:
    • Zwiększone koszty bieżącej działalności firm ze względu na zachowanie podwyższonych standardów bhp w miejscu pracy
    • Zwiększona pomoc finansowa dla służby zdrowia i lokalnych społeczności, w tym grup społecznych najbardziej dotkniętych pandemią
    • Rozbudowane formy obsługi klienta poprzez narzędzia internetowe, rozwój eBOK-ów
    • Wdrożone na stałe elementy pracy zdalnej i narzędzia do pracy zdalnej.

Grupa PGNiG w 2022 r. tworzy z Grupą Orlen i Lotos multienergetyczny koncern, który jest liderem w Polsce, ale też znaczącym graczem na rynku gazu w regionie Europy Środkowo-Wschodniej. Stworzyła hub gazowy dla całego regionu na bazie terminala LNG w Świnoujściu oraz całej rozbudowanej infrastrukturze transgranicznej. Dzięki rozbudowie infrastruktury gazowniczej osiągnięto realną dywersyfikację źródeł i kierunków dostaw gazu ziemnego, co jest fundamentem bezpieczeństwa energetycznego Polski.

Trwa stały rozwój gazomobilności w oparciu o CNG i LNG, realizowany przez połączoną Grupę PGNiG i PKN Orlen. Coraz więcej pojazdów z floty transportu publicznego w kraju jest napędzanych ekologicznym paliwem CNG. Według PGNiG Obrót Detaliczny, w najbliższym czasie po polskich drogach będzie jeździć łącznie 500 autobusów gazowych, zasilanych ekologicznym gazem CNG. Szacuje się, że do 2023 r. będzie ich już ponad tysiąc.

Ponadto, Grupa PGNiG swoją tradycyjną działalność poszukiwawczo-wydobywczą opartą na gazie ziemnym bilansuje rozwijanym dynamicznie nowym segmentem OZE. Stale rozwija swoją obecność w ciepłownictwie, gdzie jest integratorem całej branży. W tym segmencie zwiększa swoje aktywa oraz realnie wprowadza dekarbonizację energetyki, poprzez systematyczne przechodzenie na siłownie gazowe, czy w oparciu o OZE, wymieniając tym samym starsze piece węglowe. Jednocześnie Grupa stale wspiera rozwój nowych technologii i wdrażanie ich do biznesu – szczególnie technologii wodorowych. W roku 2022 multienergetyczny koncern, którego częścią będzie PGNiG, ma stworzyć spójny łańcuch kompetencji wodorowych, który pozwoli na dalszy rozwój biznesowy tego obszaru.

Perspektywa roku 2030 to horyzont czasowy polityki klimatyczno-energetycznej Unii Europejskiej do roku 2030.

Rok 2030

Zgodnie z Krajowym planem na rzecz energii i klimatu 2021-2030 odbywa się m.in.:

  • dalsza dekarbonizacja energetyki polskiej – do poziomu 56-60% udziału węgla w miksie energetycznym (obecnie udział węgla na poziomie 77%)
  • udział OZE w finalnym zużyciu energii brutto na poziomie 21-23% (rok bazowy w 2015 – 15%), w tym wzrost udziału OZE w elektroenergetyce ma osiągnąć ok. 32%
  • rozwój ekologicznych i efektywnych systemów ciepłowniczych. W 2030 r. co najmniej 85% spośród systemów ciepłowniczych lub chłodniczych, w których moc zamówiona przekracza 5 MW, ma spełniać kryteria efektywnego energetycznie systemu ciepłowniczego. Cel ten ma być osiągnięty m.in. poprzez:
    • rozwój kogeneracji,
    • uciepłownianie elektrowni,
    • zwiększenie wykorzystywania OZE i gazu ziemnego w ciepłownictwie,
    • zwiększenie wykorzystywania odpadów na cele energetyczne,
    • zapewnienie warunków zwiększenia wykorzystania ciepła systemowego.
  • Utrzymanie poziomu wydobycia gazu ziemnego w Polsce na poziomie ok. 4 mld m³ rocznie oraz próba jego zwiększenia przy wykorzystaniu innowacyjnych technologii, pozwalających na wyższą efektywność wydobycia.
  • Zwiększenie pojemności podziemnych magazynów gazu do min. 4 mld m³ do sezonu zimowego 2030/2031 oraz zwiększenie aktualnej maksymalnej mocy odbioru gazu z instalacji magazynowych z 48,7 mln m³ na dobę do min. 60 mln m³ na dobę.
  • Rozwój e-mobilności i paliw alternatywnych w transporcie, w tym gazu ziemnego w formie CNG i LNG czy wodoru. Jego podstawą będzie popularyzacja paliw alternatywnych w transporcie, z równoległym rozwojem infrastruktury dystrybucyjnej.

Czwarta rewolucja przemysłowa, tzw. „Przemysł 4.0”, dotyka w chwili obecnej niemalże każdego sektora związanego z produkcją przemysłową. Idea ta opiera się na wykorzystaniu i integracji różnorodnych technik cyfrowych, takich jak: Internet rzeczy (ang. IoT – Internet of Things), Big Data, inteligentne sensory czy też rozszerzona rzeczywistość (ang. AR – Augmented Reality), w celu kompleksowej automatyzacji procesu produkcyjnego oraz przeniesienia części procesu decyzyjnego na poziom sztucznej inteligencji (ang. AI – Artificial Intelligence).

Tak istotny trend w przemyśle wpłynął na sektor gazu, paliw i energii oraz pozwala na cyfrową optymalizację większości obszarów działalności przedsiębiorstw. Szacuje się, że do 2024 r. światowy rynek rozwiązań typu Digital Oilfield osiągnie wartość 30,4 mld USD, co będzie wzrostem o ponad 26% w stosunku do wartości tego rynku na 2019 r. (wg danych „Digital Oilfield Market” MarketsandMarkets).

Obecnym polskim przykładem, wpisującym się w obszar digitalizacji procesów przemysłowych, jest projekt Zintegrowany System Zarządzania Złożem, który wspiera optymalizację działalności wydobywczej PGNiG. W procesie poszukiwania i eksploatacji złóż biorą udział m.in. geolodzy, inżynierowie złożowi i produkcyjni oraz ekonomiści. W każdej z tych dziedzin niezależnie tworzy się, gromadzi i wykorzystuje ogromne ilości danych. Platforma „Cyfrowe złoże” integruje wyniki pracy specjalistów z różnych dyscyplin w jeden model złożowy, jednocześnie ułatwiając optymalne wykorzystanie danych. Ten cyfrowy model pozwala m.in. symulować różne scenariusze wydobycia z kilku złóż jednocześnie, zwiększać dokładność prognoz, optymalizować program wierceń, analizować efekty planowanych inwestycji (CAPEX) oraz optymalizować zużycie energii (OPEX), jak również łańcuchy dostaw.

Nieuchronnym efektem postępującej cyfryzacji i rozwoju Przemysłu 4.0 jest to, że przedsiębiorstwa zaczynają tworzyć i akumulować nowy rodzaj zasobów – dane. O ile w podstawowych zastosowaniach najważniejsze były zawsze najbardziej aktualne dane opisujące stan procesów, o tyle w bardziej zaawansowanych zastosowaniach coraz większą wartość zyskują dane historyczne. Mogą one posłużyć np. do stworzenia modelu predykcji awarii urządzeń, optymalizacji procesów wydobywczych, wirtualnego poszukiwania złóż naturalnych itp. W tradycyjnych branżach przedsiębiorstwa mają jeszcze dość ograniczoną wiedzę na temat tego, jakie dane posiadają, jak mogą je wykorzystać i jaką mają potencjalną wartość. To oczywiście będzie się zmieniało z czasem, a dla najbardziej aktywnych i sprawnych firm w sektorze, dane i oparte na nich usługi mogą stać się nawet nową linią biznesową. Aby myśleć o eksploracji i realnym korzystaniu z tej nowo budowanej wartości, firmy muszą zmierzyć się z szeregiem nowych wyzwań i zadań związanych ze świadomym podejściem do zarządzania danymi, informacjami i wiedzą, wdrażając np. procesy i rozwiązania typu Data Governance (więcej na ten temat w raporcie opublikowanym w 2019 r. przez PGNiG – W kierunku energii przyszłości – link).

Obszar odnawialnych źródeł energii stanowi w chwili obecnej jeden z kluczowych obszarów wyzwań technologicznych sektora gazu, paliw i energii. Wspiera go unijna polityka neutralności klimatycznej (Europejski Zielony Ład), co przekłada się na preferencje finansowanie inwestycji w OZE. Jednocześnie rozwojowi tego obszaru sprzyja konieczność dekarbonizacji energetyki. Gaz ziemny dla OZE może pełnić rolę stabilizatora systemu.

Analiza trendów panujących na rynku energii odnawialnej wskazuje, że najbardziej dynamicznie rozwijającą się technologią są słoneczne panele fotowoltaiczne, które w 2018 r. odpowiadały za ponad połowę całości nowo zainstalowanej mocy, jeżeli chodzi o energię odnawialną na świecie. Również istotnymi oraz intensywnie rozwijanymi technologiami OZE są technologie związane z energią wiatrową. Prognozuje się, że do 2023 r. całkowita moc wykorzystywana z energii wiatrowej na świecie wzrośnie o ponad 60% w porównaniu do roku 2018 (“Renewables 2018” IEA). W tym aspekcie szczególnie interesujące wydają się być projekty tworzenia farm wiatrowych na morzu, pozwalające na budowę większych, bardziej efektywnych oraz mniej uciążliwych dla społeczeństwa instalacji wiatrowych.

Energia wiatrowa jest również zauważalnym trendem wśród polskich przedsiębiorców, czego przykładem może być m.in. Grupa Kapitałowa PGE, która – według wypowiedzi przedstawicieli firmy podczas Forum Ekonomicznego w Krynicy w 2019 r. – do 2025 r. ma osiągnąć poziom 1,6 GW, a do 2030 r. 2,5 GW energii pochodzącej z farm wiatrowych.

Dodatkowym czynnikiem rozwoju OZE jest pobudzanie rynku małych producentów energii, prosumentów oraz firm tworzących innowacyjne rozwiązania z obszaru produkcji, dystrybucji czy magazynowania energii z OZE (więcej na ten temat w raporcie opublikowanym w 2019 r. przez PGNiG – W kierunku energii przyszłości – link).

W branży gazowniczej istotnym źródłem odnawialnym może być biometan otrzymywany w wyniku procesu fermentacji biomasy, wtedy powstaje biogaz, który po oczyszczeniu staje się biometanem. Grupa PGNiG planuje do końca 2030 r. osiągnąć wolumen ok. 4 mld m³ biometanu w polskiej sieci dystrybucyjnej.

Perspektywa roku 2050 to horyzont czasowy, do którego Unia Europejska ma osiągnąć neutralność klimatyczną.

Rok 2050

  • Neutralność klimatyczna – Unia Europejska staje się neutralna klimatycznie. W 2019 r. Komisja Europejska ogłosiła, że chce, aby do 2050 r. Europa stała się neutralna dla klimatu. Zgodnie z życzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej przedstawiona przez Komisję wizja przyszłości neutralnej dla klimatu obejmuje prawie wszystkie dziedziny polityki UE i jest zgodna z celem Porozumienia Paryskiego, jakim jest utrzymanie wzrostu temperatury znacznie poniżej 2°C i próba obniżenia tego wzrostu do poziomu 1,5°C (więcej https://ec.europa.eu/clima/policies/strategies/2050_pl).

Liquefied Natural Gas (LNG), czyli ciekły gaz ziemny, jest rodzajem paliwa, które zaczyna odgrywać coraz większą rolę w globalnym, ale także krajowym, miksie energetycznym i na które zwraca się szczególną uwagę, jeżeli chodzi o rozwój innowacji. Wynika to z istotnej przewagi LNG nad innymi kopalnymi surowcami energetycznymi, a w szczególności:

  • niskiej szkodliwości ekologicznej – LNG jest paliwem, którego proces spalania nie generuje szkodliwych pyłów ani dymów, a wydzielanie CO w tym procesie jest o 30% mniejsze niż podczas spalania oleju opałowego czy węgla,
  • wielu możliwości wykorzystania – LNG może służyć jako tradycyjne paliwo do produkcji energii w wielkoskalowych elektrowniach, może stanowić surowiec dla małych instalacji energetycznych lokalnych przedsiębiorców, jak również z powodzeniem może być paliwem do silników spalinowych wykorzystywanych w transporcie drogowym, kolejowym lub wodnym.

Powyższe zalety powodują, że zainteresowanie LNG rośnie. Trend ten potwierdzają prognozy, które wskazują, że do 2050 r. produkcja LNG sięgnie 630 mln ton rocznie. W stosunku do 2016 r. będzie to wartość niemal trzykrotnie wyższa. Do obszarów technologicznych związanych z LNG, na których w najbliższych latach skupione zostaną prace rozwojowe, należy zaliczyć w szczególności:

  • technologie FLNG (ang. Floating Liquefied Natural Gas), które umożliwiają produkcję LNG na morzu, bezpośrednio przy gazowych złożach morskich, co pozwala na redukcję kosztów produkcji LNG nawet o 50% (Global Natural Gas Insights 2019” IGU),
  • technologie związane z transportem, obejmujące zarówno infrastrukturę tankowania, jak również tworzenie bardziej efektywnych pojazdów LNG.

Rozwój technologii LNG stanowi impuls do rozwoju gazomobilności, która może stanowić alternatywę dla pojazdów elektrycznych, w szczególności dla transportu ciężkiego. Trend ten umożliwia firmom z sektora rozwój nowych modeli biznesowych, skierowanych zarówno do klientów indywidualnych, jak i instytucjonalnych. Ze względu na to, że skroplony gaz ziemny pozwala sprostać restrykcyjnym wymogom Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), zarówno porty, jak i producenci statków przyglądają się technologiom umożliwiającym stosowanie LNG w napędach statków. Warto odnotować, że wiosną 2019 r. w Porcie Gdynia przeprowadzono jedną z pierwszych w Polsce operacji komercyjnego bunkrowania statku paliwem LNG dostarczonym przez PGNiG (więcej na ten temat w raporcie opublikowanym w 2019 r. przez PGNiG – W kierunku energii przyszłości – link).

Wyniki wyszukiwania